Wie ben jij écht?

Soms krijg je onverwacht een cadeautje. Niet in de vorm van een doosje met een strik eromheen, maar in de vorm van een eerlijk advies. Zo gebeurde het mij gisteren.

Een lieve dame gaf feedback op een foto van mij. Geen zakelijke profielfoto, maar een spontane foto, gemaakt in mijn eigen keuken. Ze zei: “Deze moet je vaker gebruiken! Dit ben jij veel meer. Sprankelend, warm, echt. Dit is de vrouw die ik zie als ik met jou praat.”

Ze schrok zelf een beetje van haar eigen woorden. Want je moet natuurlijk helemaal niks. Maar toch raakten haar woorden me.

---

De kracht van echtheid

Wat ze me vertelde, was dat ze mij bijna níet had doorverwezen naar iemand die ze kende, omdat mijn zakelijke foto haar juist een beetje afschrikte. Daar zag ze niet de vrouw in die ik ben. Niet de verbinding, niet de warmte, maar iets afstandelijks.

En dat raakte me. Want precies dát is waar zoveel vrouwen – misschien ook jij – tegenaan lopen. We zetten vaak een masker op. We doen groot en sterk, omdat we denken dat dit is wat de wereld van ons verwacht. Maar in dat ‘groot en sterk’ verliezen we soms onszelf.

---

Altijd sterk of juist echt?

Deze dame herkende zichzelf er ook in. Ze vertelde dat ze vaak een showtje opvoerde. Het ging haar goed af, bijna vanzelf. Maar die kwetsbare kant… die laat ze niet zo makkelijk zien. Want stel je voor dat je iemand daarmee lastigvalt. Of dat mensen afhaken.

Maar wat nou als juist dát niet waar is?
Wat als de wereld jou helemaal niet afschrikt wanneer jij je kwetsbare kant laat zien… maar juist dichterbij komt?

---

Wie wil je zijn?

Dit is precies waar ik met veel vrouwen in mijn praktijk naar kijk.

• Wat maakt dat jij groot en sterk moet zijn?
• Wie vraagt dat eigenlijk van jou?
• En hoe ziet de wereld jou echt?

Steeds weer is het bijzonder om te zien wat er zichtbaar mag worden. Welke lagen je zachter mag maken. Wat je niet meer hoeft vast te houden, maar een ander plekje mag geven.

Want al die lagen hebben jou gebracht waar je nu staat. Ze hebben je gemaakt tot wie je bent. Maar misschien is het tijd om een stukje los te laten. Zodat jíj weer zichtbaar wordt.

---

v

---

Jij mag er zijn

Later die avond kreeg ik nog een berichtje:
“Wat ben je toch een sprankelende, leuke en échte jij.”

Ik grapte terug dat het nu wel genoeg was, anders zou ik naast mijn schoenen gaan lopen.

Waarop zij antwoordde: “En dat is juist goed! Want naast je schoenen lopen helpt je om te aarden.”

Die kwam binnen. Want hoe vaak doen we onszelf kleiner voor dan we zijn? Terwijl juist stralen en jezelf laten zien de weg is naar écht thuiskomen bij jezelf.